Άξιοι της μοίρας μας 100%. Η Αθήνα είναι μία από τις ομορφότερες πόλεις σε όλον τον κόσμο και πέρσι ενώ η Ελλάδα είχε αύξηση του τουρισμού από 15-20% η πρωτεύουσα είχε μείωση τουλάχιστον 25%. Για να καταλάβετε έτσι λίγο τι σας λέω, το Άμστερνταμ, που πουλάει χασίς, πόρνες και κανάλια, έχει κατά μέσο όρο 15 εκατομ. τουρίστες. Η Αθήνα αντίστοιχα έχει κάθε χρόνο 1,5-2 εκατομ. επισκέπτες. Προσέξτε∙ ο τουρίστας στο Άμστερνταμ κάθεται ...
κατά μέσο όρο 3-4 ημέρες, ενώ στην Αθήνα από 1 έως 2 ημέρες. Είναι απλό: η Αθήνα θα μπορούσε να ζει σε πολύ μεγάλο βαθμό από την είσοδο τουριστών στην πόλη. Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν επισκέπτονταν μόνο την πρωτεύουσα της χώρας 5 εκατομ. τουρίστες το χρόνο; Θα σήμαινε αύξηση τουλάχιστον 1-2 μονάδες στο Α.Ε.Π. Είναι σίγουρο ότι θα μπορούσαμε να στηρίξουμε τα διπλάσια cafés, τα διπλάσια ξενοδοχεία, τα διπλάσια μαγαζιά για shopping, τα διπλάσια ή και τριπλάσια εστιατόρια.
Γιατί δεν το κάνουμε; Είναι πολύ απλό. Κανένας δεν ενδιαφέρεται, κανένας δεν ψάχνεται σε μία πόλη που ζει από συνταξιούχους (καλά να ‘ναι οι άνθρωποι) και δημόσιους υπαλλήλους. Από τα 5 εκατομ. των κατοίκων που έχει η πρωτεύουσα, μόνο το 1 εκατομ. δουλεύει πραγματικά στην ελεύθερη και δημιουργική οικονομία. Όλοι οι υπόλοιποι είναι παιδιά, αλλοδαποί, ηλικιωμένοι και δημόσιοι υπάλληλοι, άρα δεν παράγουμε «τουρισμό», ούτε καν πολιτισμό.
Και να πω, ο δυστυχής, ότι έχουμε καμιά άσχημη πόλη! Σας προκαλώ∙ αποφασίστε μια ημέρα να ζήσετε στην Αθήνα ως… τουρίστες. Ρε παιδί μου, να κάνετε τα πράγματα που θα έκανε ένας επισκέπτης. Θα εκπλαγείτε σε απίστευτο βαθμό! Εγώ το δοκίμασα, το έκανα δηλαδή με το γιο μου, κι όχι απλώς πέρασα καταπληκτικά, αλλά σκέφτηκα πώς είναι δυνατόν να μην έχει στραφεί η ματιά των πολιτικών και των πολιτών προς αυτή την κατεύθυνση, της αξιοποίησης δηλαδή του πλούτου που έχει να κάνει με τον πολιτισμό και τον τουρισμό. Τι να σας πω; Για την Ακρόπολη που θα έπρεπε να μένει 24 ώρες το 24ωρο ανοικτή; Για το Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου θα έπρεπε κάθε εβδομάδα να γίνεται κι ένα event; Για τους υπόλοιπους αρχαιολογικούς χώρους που θα έπρεπε να τους διαφυλάσσουμε ως «κόρη οφθαλμού», αλλά αντίθετα τους έχουμε «μπάτε σκύλοι αλέστε»; Να πούμε για γειτονιές της πόλης, όπως αυτές σε Ψυρρή, Γκάζι, Σύνταγμα, Κολωνάκι, όπου όλα τα κάνεις με τα πόδια κι έχεις 8.000 επιλογές για καφέ και ποτό; Τι να συζητάμε; Για το παραλιακό μέτωπο, όπου οποιαδήποτε ώρα και ημέρα και οποιαδήποτε εποχή μπορείς να κάνεις βόλτα, ποδήλατο, ηλιοθεραπεία και μπάνιο; Να μιλήσουμε για τη βραδινή διασκέδαση; Να μιλήσουμε για τα ταβερνάκια τα παραδοσιακά; Να πούμε για τους αμπελώνες στις παρυφές της Αττικής; Να ανακαλύψουμε την Ελευσίνα και τους αρχαιολογικούς χώρους; Τι να πρωτοσυστήσουμε;
Πατάμε τα πόδια μας σε μία από τις πιο αξιόλογες πόλεις όλου του κόσμου και κυριολεκτικά κλωτσάμε το… χρυσάφι, απαξιώνοντας καθημερινά τον τόπο στον οποίο ζούμε και αναπνέουμε. Πιστέψτε με, και θέλω να το δείτε και ο καθένας σας ξεχωριστά, αν αποφασίζαμε κάποτε να στρέψουμε το βλέμμα μας εκεί όπου το έχει στρέψει το Άμστερνταμ, το Λονδίνο, η Βαρκελώνη, το Παρίσι, ακόμη και η Κωνσταντινούπολη, κανένας Αθηναίος δεν θα ήταν άνεργος.
Η πόλη μας έχει άπειρες δυνατότητες και πρέπει κάποτε να τις ανακαλύψουμε. Σε πρώτη φάση σάς προτείνω να τις ανακαλύψετε εσείς μέσα από τη βοήθεια που σας δίνει το Athens Magazine.
Καλές βόλτες.
