Γράφτηκε από τον Τάσο Δούση για το περιοδικό Pressing που κυκλοφόρησε την 1η Νοεμβρίου 2012
Δεν σας κάνω πλάκα και σας μιλάω σοβαρά. Έχω στην κατοχή μου μια λίστα με 15 δημοσιογράφους που είναι
στο payroll της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Όχι γιαλαντζί, με αποδείξεις, έγγραφα κ.λπ.! Έχω επίσης στην κατοχή μου μια λίστα με πολιτικούς που έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό, και όταν λέω «λίστα» εννοώ απαρίθμηση 50+ ατόμων από το 1990 και μετά. Έχω επίσης μια λίστα με 150 άτομα που ψάχνει ο ΣΔΟΕ. Τέλος, έχω λίστες για εκείνους παραγγέλνουν πορνοκασέτες από το εξωτερικό, έχω μια λίστα για τύπους που πληρώνουν για να βλέπουν τσόντα στο διαδίκτυο, έχω μια λίστα με τύπους που έχουν κάνει αίτηση για δάνειο στην Εθνική και γενικά έχω λίστες στην κατοχή μου που μπορούν να ξεφτιλίσουν πολιτικούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, τραγουδιστές, συνθέτες, ηθοποιούς, δημάρχους, περιφερειάρχες και πάει λέγοντας.
στο payroll της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Όχι γιαλαντζί, με αποδείξεις, έγγραφα κ.λπ.! Έχω επίσης στην κατοχή μου μια λίστα με πολιτικούς που έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό, και όταν λέω «λίστα» εννοώ απαρίθμηση 50+ ατόμων από το 1990 και μετά. Έχω επίσης μια λίστα με 150 άτομα που ψάχνει ο ΣΔΟΕ. Τέλος, έχω λίστες για εκείνους παραγγέλνουν πορνοκασέτες από το εξωτερικό, έχω μια λίστα για τύπους που πληρώνουν για να βλέπουν τσόντα στο διαδίκτυο, έχω μια λίστα με τύπους που έχουν κάνει αίτηση για δάνειο στην Εθνική και γενικά έχω λίστες στην κατοχή μου που μπορούν να ξεφτιλίσουν πολιτικούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, τραγουδιστές, συνθέτες, ηθοποιούς, δημάρχους, περιφερειάρχες και πάει λέγοντας.
Δόξα τω Θεώ, εδώ και μερικούς μήνες, κυκλοφορούν λίστες να φαν κι οι κότες. Η πολιτική ζωή, μαζί με τη δημοσιογραφική, έχουν αρχίσει να ψάχνουν τον Τόμπρα του ‘89. Φυσικά στις ημέρες μας δεν υπάρχουν κασέτες, αλλά ευτυχώς τη δουλειά την κάνουμε μια χαρά μέσα από τα blogs, την ανωνυμία και τις λίστες για κάθε πικραμένο.
Τώρα, πέρα από τα αστεία, σας λέω ειλικρινά ότι πράγματι έχουν φτάσει στα χέρια μου εδώ και αρκετό καιρό περίεργες λίστες με ύποπτο περιεχόμενο. Να σας πω την αλήθεια, το θεωρώ εξαιρετικά φυσιολογικό. Τέτοιο μπουρδέλο που έχει γίνει η χώρα η μια πουτάνα θα ξεμαλλιάζει την άλλη, οι Υπηρεσίες θα κάνουν τη δουλειά τους και ο μοναδικός μαλάκας που θα την πληρώνει θα είναι φυσικά ο έλληνας πολίτης.
Για να φανταστείτε, αυτή την ώρα που γράφω το editorial ανοίγω το e-mail μου και είμαι μπροστά σε μια λίστα που έκλεψαν, λέει, οι Anonymous από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Συγγνώμη, μήπως έχουμε χάσει την μπάλα; Θα απευθύνω δύο πολύ απλά ερωτήματα και όποιος θέλει απαντάει.
Ερώτημα πρώτο: ο κ. Παπακωνσταντίνου ως πρώην υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι το περίφημο CD με τα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ το…έχασε! Συγκεκριμένα, μπροστά στην Επιτροπή Θεσμών & Διαφάνειας της Βουλής είπε ότι το έδωσε προς φύλαξη στο γραφείο του και έκτοτε αγνοεί σε ποιον το έδωσε αλλά και πού είναι το CD! Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν πρέπει να πάει να συναντήσει τον Εισαγγελέα και στη συνέχεια τις φυλακές Κορυδαλλού για υπεξαίρεση δημοσίων εγγράφων; Δεν το κατάλαβα, μπορεί ένας λειτουργός της Κυβέρνησης να χάνει δημόσια έγγραφα που
του έχουν δοθεί εμπιστευτικά προς φύλαξη αλλά και εκμετάλλευση; Για φαντάσου, δηλαδή, η Λαγκάρντ να μην έδινε λίστα φοροκλεφτών αλλά να αποκάλυπτε ένα στρατηγικό μυστικό της Τουρκίας… Αν ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών έχανε αυτό το ντοκουμέντο, δεν θα έπρεπε να τουφεκιστεί για εσχάτη προδοσία; Ο κ. Παπακωνσταντίνου πώς είναι δυνατόν μετά από μια τέτοια εξομολόγηση να κυκλοφορεί ελεύθερος και ωραίος;
Ερώτημα δεύτερο: ποιος μπορεί να μου αποδείξει ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν ήταν εκείνος που άφησε να διαρρεύσει η λίστα Λαγκάρντ στον Κώστα Βαξεβάνη και στο πολύ καλό περιοδικό του, το HOT DOC; Ποιος μπορεί να διαβεβαιώσει τον ελληνικό λαό ότι αυτοί που είχαν τη λίστα στα χέρια τους (Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος, ΣΔΟΕ, ΕΥΠ) δεν είναι εκείνοι που άλλαξαν ονόματα, πρόσθεσαν ή αφαίρεσαν όποιους τους βόλευε και στη συνέχεια αμόλησαν τη λίστα με σκοπό η συζήτηση για τα μέτρα να φύγει από το στοιχείο της εξαθλίωσης του ελληνικού λαού και να περάσει στο κουτσομπολιό ποιος είναι στη λίστα και ποιος όχι;
Θα το πω ευθέως. Η ελληνική κοινή γνώμη βρίσκεται μπροστά σε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση παραπληροφόρησης. Δυστυχώς, αυτό είναι το αποτέλεσμα της συγκλονιστικής ανικανότητας και αδιαφορίας των κυβερνώντων να παρεμβαίνουν εκεί που πρέπει, όταν πρέπει. Αντί τη λίστα Λαγκάρντ να την αξιοποιήσει η Πολιτεία με τέτοιον τρόπο ώστε να πιαστούν οι φοροφυγάδες ή, ενδεχομένως, και αυτοί που κυκλοφορούν μαύρο χρήμα, έκαναν το εντελώς αντίθετο· εγώ το λέω στο σκύλο μου και ο σκύλος στην ουρά του. Αποτέλεσμα: εξισώνεται ο φοροκλέφτης που έχει βγάλει τα λεφτά του στο εξωτερικό με τον φοιτητάκο που του στέλνει ο πατέρας του 500 ευρώ το μήνα για να σπουδάσει στη σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων στη Γενεύη. Εξισώνεται ο θρασύς δημοσιογράφος που πετάει αντιμνημονιακές κορόνες (και έχει τα λεφτά του στην Ελβετία) με το δημοσιογράφο που κάλυψε πρωθυπουργικό ρεπορτάζ και του έβαλε η εφημερίδα ή το κανάλι τα λεφτά στην HSBC.
Αν αυτό δεν λέγεται «μπουρδέλο κράτος», πείτε μου πώς λέγεται. Αντί η επίσημη Πολιτεία να διώκει όσους παραβιάζουν το νόμο και να προστατεύει όσους τον τηρούν, κάνει τα εντελώς αντίθετα και για άλλη μια φορά πιάνεται με τα παντελόνια κατεβασμένα. Περιμένουμε με αγωνία να δούμε τη λίστα με αυτούς που αγοράζουν σαδομαζοχιστικά σύνεργα από τα sex shops της Ελλάδας με πιστωτική κάρτα της Alpha Bank…
ΥΓ: Θα παρακαλούσα να με συγχωρήσουν όλοι οι ιδιοκτήτες οίκων ανοχής, καθώς πιστεύω ακράδαντα ότι σε αυτά υπάρχει πολύ μεγαλύτερη οργάνωση απ’ ό,τι στο ελληνικό κράτος.
