Στη μεταβατική εποχή ανάμεσα στη ραστώνη του καλοκαιριού και την προσμονή του νέου έτους, πάντα υπάρχουν αλλαγές στην πόλη και βεβαίως η κορύφωση του προγραμματισμού για όλα σχεδόν τα πολιτιστικά και καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης. Αυτό που, ομολογουμένως, με εντυπωσίασε είναι η...
ανάταση του ιστορικού κέντρου με διάφορα events και μικροφεστιβάλ που κατάφεραν και συγκέντρωσαν αρκετό κόσμο. Το σημαντικό είναι πως είναι όλα τους πρωτότυπα! Το «μικρό Παρίσι των Αθηνών» που... ζωντάνεψε την Belle Epoque ακόμη και σε περιοχές όπως την πλατεία Βάθης (αλήθεια ποιος θα φανταζόταν πως θα μπορούσε να γίνει ποτέ κάτι τέτοιο), η Μπιενάλε που στεγάζεται στο... στοιχειωμένο κτήριο του Χρηματιστηρίου στη Σοφοκλέους, οι περίπατοι που διοργανώνουν οι atenistas και άλλες Μ.Κ.Ο. είναι μόνο μερικά από αυτά. Πρόσθεσε λοιπόν την ανάπλαση του φαληρικού μετώπου από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», τη Λυρική που... παίρνει τους δρόμους και αποκτά έναν πιο... ανοιχτό προς τον απλό καθημερινό κόσμο χαρακτήρα, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, που ετοιμάζεται στη Λεωφ. Συγγρού, και πλήθος άλλων «upcoming» γεγονότων και θα καταλάβεις πως ακόμη και η Αθήνα (ναι, αυτή η Αθήνα της Κρίσης, της μιζέριας και των λοιπών προβλημάτων) έχει τη δυναμική να αλλάξει και με μικρά αλλά σταθερά βήματα να ατενίσει το μέλλον (της) με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Αποτινάσσοντας το μανδύα του «δήθεν» που είχε σχεδόν... προσκολλήσει πάνω της. Θέλει να αλλάξει. Και θα το κάνει.
