Έχει κατέβει ο ίδιος ο Θεός στη Γη! Ο στόχος του είναι να ρωτήσει τους ανθρώπους αν γενικώς είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή τους κι αν τους λείπει κάτι.
Ξεκινάει, λοιπόν, από τη Γερμανία. Βρίσκει έναν γεωργό Γερμανό και τον ρωτάει αν περνάει καλά και τι θα ήθελε για να βελτιώσει τη ζωή του.
-- «Θεούλη μου», του λέει ο Γερμανός, «έχω δύο αγελάδες και βγάζω γάλα ίσα ίσα για εμένα και την οικογένειά μου. Θα ήθελα παραπάνω για να μπορώ να ... …
το πουλάω και να ζω καλύτερα»
το πουλάω και να ζω καλύτερα»
Εκεί λοιπόν ξαφνικά ο Θεός τις δύο αγελάδες τις κάνει δέκα.
Φεύγει από τη Γερμανία, πάει στην Αγγλία. Βλέπει έναν Εγγλέζο, του κάνει την ίδια ερώτηση και ο Εγγλέζος του λέει:
-- «Θεούλη μου, να είσαι καλά, αλλά έχω ένα απλό μηχανάκι για να πηγαίνω στη δουλειά μου και με τρώει το αγιάζι και η βροχή»….
Κάνει μία έτσι ο Θεός και το μηχανάκι το κάνει Rolls Royce. Περνάει από Αυστρία, μοιράζει αγροκτήματα. Περνάει από Γαλλία, μοιράζει πύργους. Περνάει από Τουρκία, δίνει τζαμιά.
Έρχεται και στην Ελλάδα. Κάνει, λοιπόν, την ίδια ερώτηση στον πρώτο Έλληνα που βρίσκει μπροστά του και ο Έλληνας του απαντάει:
-- «Να σου πω, Θεέ μου. Ωραία τα έχεις φτιάξει, αλλά εμένα μη με λογαριάζεις στους φανατικούς οπαδούς σου. Είμαι πολύτεκνος, έχω τέσσερα παιδιά, το σπίτι μου είναι μια παράγκα που θα πέσει να μας πλακώσει, είμαι άνεργος, δεν έχω δουλειά, πεινάμε όλη ημέρα και η γυναίκα μου μας έχει εγκαταλείψει, ενώ ο γείτονάς μου κοίτα πώς ζει. Έχει ένα ωραίο σπίτι, τα παιδιά του είναι καλοντυμένα, η γυναίκα του είναι όμορφη»…
Τον ρωτάει τότε ο Θεός:
-- «Τι θέλεις τέκνο μου για να είσαι χαρούμενος;»
Και ο Έλληνας του απαντάει:
-- «Θέλω να ρίξεις φωτιά και να κάψεις το σπίτι του διπλανού, θέλω να χάσει τη δουλειά του και θέλω και η γυναίκα του να τον παρατήσει για κάποιον μικρότερο»…
Αυτός, αγαπητοί φίλοι, είναι ο Έλληνας. Έτσι σκέφτεται, έτσι πράττει και έτσι θα ψηφίσει στις επόμενες εκλογές. Το στοίχημα δεν είναι να ζήσει μια καλύτερη ζωή και ένα καλύτερο αύριο, να παλέψει και να πετύχει στη ζωή του, να ανέβει κοινωνικά και να δημιουργήσει, όπως θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Το στοίχημα είναι ότι αφού είναι άνεργος, παίρνει χαμηλό μισθό, η σύνταξη δεν του φτάνει και είναι φτωχός, άρα, να γίνουμε όλοι φτωχοί.
Ναι, δυστυχώς, ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό και την παράνοια ενός ολόκληρου λαού. Δεν μας ενδιαφέρει να βρεθούν οι πόροι και να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο όλων των Ελλήνων, δεν μας ενδιαφέρει να βρεθούν οι πόροι μπας και γίνουν επιχειρήσεις, προσλάβουν υπαλλήλους και βρούμε κι εμείς δουλειά. Μας ενδιαφέρει πολύ απλά να φτωχύνουμε όλοι μαζί.
Σας ενημερώνω πως αυτή η φιλοσοφία και ο τρόπος σκέψης δεν ανήκει μόνο στους αμόρφωτους, σε αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ανήκει ακόμα και σε παιδιά με πανεπιστημιακή μόρφωση και κοινωνικό επίπεδο. Αντί, δηλαδή, να θέλουμε να πάμε όλοι ένα βήμα προς τα επάνω, να γλιτώσουμε όλοι μαζί από τη φτώχεια και την εξαθλίωση, έχει περάσει η νοοτροπία της επιβολής ισότητας στη φτώχεια. Είναι εξωπραγματικό, αλλά κάποιοι νομίζουν ότι αν όλοι εξισωθούμε στη φτώχεια τότε θα είναι τα πράγματα καλύτερα. Η αποστομωτική απάντηση που σου δίνει ο πολίτης που ακόμη και σήμερα έχει τη δουλειά του είναι η εξής: «Είτε χρεοκοπήσουμε είτε δεν χρεοκοπήσουμε τα πράγματα για εμένα θα είναι ακριβώς τα ίδια. Απλά στη δική μου θέση θα έρθουν πολλοί περισσότεροι. Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα».
Η απάντηση που δεν μπορούν να δώσουν τα δύο πρώην μεγάλα πολιτικά κόμματα είναι η εξής:
-- «Φίλε, η κατάσταση είναι η ίδια, μόνο που αν η μάνα σου έχει στην Τράπεζα 15.000 ευρώ για μια δύσκολη ώρα, θα τα χάσει. Θα τα πάρει σε δραχμές».
-- «Αν έχεις κόρη και είναι 20 ετών θα έχει δύο επιλογές στη ζωή της, ή να ξενιτευτεί εκτός της χώρας για να βρει δουλειά ή να ξεφτιλιστεί στην πατρίδα της ως πόρνη. Μόνο αυτή η δουλειά θα έχει πέραση όταν η πατρίδα μας γίνει Κούβα».
-- «Και αυτές οι επιχειρήσεις που δουλεύουν θα κλείσουν. Αν κάποιος από το σόι σου δούλευε, θα πάψει να δουλεύει και ή θα πας να μείνεις στο σπίτι του ή θα έρθει να μείνει αυτός στο δικό σου, αφού δεν θα υπάρχουν χρήματα ούτε για ενοίκιο αλλά ούτε για να πληρώνονται οι δόσεις του δανείου».
-- «Βενζίνη, αν έχεις αυτοκίνητο, θα βάζεις με το δελτίο και κουπόνια που θα σου δίνει το κράτος».
-- «Δεν θα ξαναπάς ποτέ διακοπές στη ζωή σου, γιατί πολύ απλά δεν θα έχεις χρήματα».
-- «Στο σουπερμάρκετ θα βρίσκεις ελάχιστα πράγματα και για τις πάνες του παιδιού σου θα πληρώνεις τα ίδια λεφτά που πληρώνεις σήμερα, μόνο που εσύ θα παίρνεις δραχμές (έχουμε σχετικό ρεπορτάζ. Διάβασέ το στο PRESSing).
-- “Οι λαθρομετανάστες που υπάρχουν στη χώρα, κάτι καλά μπουμπούκια από το Αφγανιστάν, θα σκαρφαλώνουν όπου μπορούν για να αρπάξουν ό,τι βρουν. Αν δεν σου φυλάει το σπίτι ο Στρατός, για να βγεις από μέσα θα κάνεις την προσευχή σου. Και αν τελικά τα καταφέρεις να τη σκαπουλάρεις από τις συμμορίες θα γυρνοβολάς με τα πόδια καθώς δεν θα υπάρχει δημόσια συγκοινωνία”.
-- “Το διαβατήριό σου θα είναι άχρηστο. Θα είσαι εκτός Σέγκεν και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιο εύκολα θα έρχονται οι Τούρκοι στην Ελλάδα και πιο δύσκολα θα πηγαίνεις εσύ στην Αλβανία».
-- «Αν δεν πετύχει το κόλπο του ΣΥΡΙΖΑ με την μπλόφα, ο Τσίπρας θα φύγει με ελικόπτερο. Για εσένα όμως δεν θα υπάρχει ελικόπτερο, θα υπάρχει Στρατός που θα αναλάβει την τάξη, όπως άλλωστε έχει ξανασυμβεί. Εκεί ετοιμάσου να χάσεις και ένα ζωτικό κομμάτι της χώρας, όπως άλλωστε συμβαίνει κάθε φορά που έχουμε εθνικές τραγωδίες (Μικρά Ασία, Χούντα – Κύπρος)».
-- «Αν τυχόν αρρωστήσεις δεν θα υπάρχει Εθνικό Σύστημα Υγείας γιατί απλά δεν θα υπάρχουν νοσοκομεία ούτε χειρουργεία ούτε νοσηλευτικό προσωπικό. Ούτε να πεθάνεις δεν θα μπορείς».
Μερικές φορές είναι εύκολο στα λόγια να λέμε «να καεί το σπίτι του γείτονα». Στην πράξη, όμως, τα πράγματα θα δυσκολέψουν. Η ξαφνική ευτυχία της απόλυτης φτώχειας όλων θα μετατραπεί σε ανείπωτη δυστυχία και οργή. Καλό είναι να τα έχουμε υπόψη μας όλα αυτά πριν αποφασίσουμε για την τύχη των παιδιών μας.
Κουίζ: «Οι βιομήχανοι, τα μεγάλα τζάκια, οι πλουτοκράτες αυτής της χώρας θέλουν ευρώ ή δραχμή; Εγώ, πάντως, αν ήμουν στη θέση του βιομήχανου με τις σπιταρόνες στην Ελβετία και με τις καταθέσεις σε ευρώ σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου ή σε χρυσό, θα προτιμούσα δραχμή. Εσείς;
